Στο παρόν άρθρο γίνεται μια σύντομη αναφορά στην σχέση του αειμνήστου Φωτίου Κόντογλου (+1965) με τους Παλαιοημερολογίτες.
***
Από επιστολή του, που γράφτηκε το 1957, μαθαίνουμε πως είχε επισκεφθεί το μεγάλο μοναστήρι των Παλαιοημερολογιτών στην Λυκόβρυση Αττικής, που τιμάται στην θαυματουργή Αγία Ειρήνη την Χρυσοβαλάντου. Διαβάζουμε σε επιστολή του:
"Προ ημερών, μίαν Κυριακήν, μετέβημεν με τον αγαπητόν Αλέξανδρον Παπαδημητρίου (σ. ημ. τον εκδότη του οίκου "Αστήρ") εις μικρόν Μοναστήριον γυναικών Παλαιοημερολογιτών, εις τους πρόποδας της Πεντέλης. Είναι αδύνατον να σοι περιγράψω την βαθείαν κατάνυξιν της πρωϊνής εκείνης Λειτουργίας, μέσα εις το πτωχόν και χαμηλόν ναΐσκον, μετά χωρικών και ευλαβών γυναικών του λαού. Έψαλλον νέαι καλογραία με βυζαντινήν σεμνήν και ολιγόφωνον μουσικήν, κεκρυμμέναι εντός παρακειμένου παρεκκλησίου, αόραται, ιερουργούντος ιερέως, νέου μεν, αλλά ασκητού (σ. ημ. πρόκειται για τον π. Γαβριήλ Καλαμισάκη, μετέπειτα Επίσκοπο Γ.Ο.Χ. Κυκλάδων). Αν παρευρίσκεσο, θα ανήρχεσο εις τους ουρανούς".
***
Στον "Ορθόδοξο Τύπο" (τότε "Τύπος Ελληνικός-Ορθόδοξος") και συγκεκριμένα στο τεύχος του Ιουλίου του 1966 κυκλοφόρησαν κάποια αποσπάσματα από παλιές επιστολές του Κόντογλου. Αντιγράφουμε δύο, που αναφέρονται στους Παλαιοημερολογίτες (υπογραμμίσεις δικές μας):
"Μάρτιος (;) 57
Είδα τί αγωνίες έχεις, και με το δίκιο σου, για τα πράγματα της Εκκλησίας. Αλλά, μη φοβάσαι. Η πίστις υπάρχει στον λαό μας. Οι Παλαιοημερολογίτες, αληθινά, είναι οι αληθινώτεροι Ορθόδοξοι. Αλλά, νομίζω, πως σχίσμα δεν υπάρχει. Απλή διαίρεσις. Ο Κύριος να κάμει "τας τραχείας οδούς λείας"".
"28 Απριλίου 1965
Όσο για τους Παλαιοημερολογίτες έχεις σε όλα δίκιο. Αλλά είναι κι' αυτοί εκατό κόμματα, κι' όπως λες, φθάνει να πεις πως είσαι με το παληό ημερολόγιο, για να σε παραδεχθούνε ως Χριστιανόν Ορθόδοξον, ίσως και Ομολογητήν. Αλλά, όπως και να είνε, με το χάλι που έχουν οι νεοημερολογίτες, η θέση μας είναι προς τα εκεί".
***
Ο Κόντογλου επίσης προλόγισε και δύο σημαντικά βιβλία Παλαιοημερολογιτών συγγραφέων (στα οποία γίνεται και σημαντική αναφορά στο ημερολογιακό ζήτημα) που εξέδωσε ο εκδοτικός οίκος "Αστήρ" του αειμνήστου Αλέκου Παπαδημητρίου.
Πρόκειται για τα βιβλία "Κατά Ενωτικών" (1964) του Αλεξάνδρου Καλομοίρου και "Ο παπα-Νικόλας Πλανάς" (1965) της Μάρθας μοναχής.
Από τον πρόλογο του πρώτου επιλέγουμε μια σημαντική παρατήρηση του αειμνήστου Φ. Κ., για να κλείσουμε την παρούσα ανάρτηση:
"Εις τον υποκριτικόν καιρόν μας εκτιμώνται ως γνήσιοι Χριστιανοί κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν μέσα εις την καρδίαν των το πύρ της πίστεως, και μάλιστα της Ορθοδόξου πίστεως, ήγουν της αληθινής, και διά τούτου είναι χλιαροί, άτονοι, συμβιβαστικοί, ευπροσήγοροι, όπως είναι πολλοί από εκείνους που καταγίνονται συστηματικώς εις την θεολογίαν. Ο κόσμος έμαθε να θεωρεί τους τοιούτους ως καλούς και ανεξικάκους Χριστιανούς, ενώ εκείνους που είναι ωσάν τον συγγραφέα του παρόντος βιβλίου, δηλαδή «τω πνεύματι ζέοντες», τους απεχθάνεται ως φανατικούς, μισαλλοδόξους, δεισιδαίμονας, και στενοκέφαλους τυπολάτρας. Αλλοίμονον!"
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΕΒΛΕΠΑΝ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ:
1. Ο ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ:
2. Ο πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ:
3. Ο π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου